26 Temmuz 2014 Cumartesi

6 ay sonra bir doğumgünü yazısı...

Son yazımı 31 Aralık 2013’te yazıp günlük niteliği taşıyan bu bloğa çoktan veda etmiştim- zaten şartlarda değişmişti, Viyana’dan İstanbul’a geri gelmiştim. Kalem oynatamayacak moda da girmiştim- hala da o moddayım ama azıcık geçen doğumgünümden bu doğumgünüme olanların muhasebesi, çoğunlukla da verilmiş bir sözü yerine getirmek kaygısıyla zorladım kendimi. Alın bakalım:) Bir defa yıllar geçiyor ama bir yandan da aynı şairin dediği gibi “Gökyüzü gibi birşey bu çocukluk, hiçbir yere gitmiyor”. Tabii bu iyi birşey mi kötü birşey mi onun değerlendirmesini size bırakıyorum. Geçen seneden bu seneye hayatımda hiçbirşey değişmedi ve çok şey değişti. Başka bir ülkeye taşındım, geri döndüm, bolca seyahat ettim, çok insan tanıdım, farklı kültürlerdeki enteresan davranış biçimleriyle yüzleştim, bir kısmını çaldım bir kısmından ölesiye kaçtım, hayat kurdum, hayat yıktım, yap-boz gibi sürekli oluşturdum ama beğenmedim değiştirdim şeklinde takıldım durdum. Kalp kırıklığı, hayalkırıklığı, delice mutluluk biraradaydı. Ama zaten bilirsiniz iniş çıkışlarım çoktur benim. Hiçbir şey değişmedi yani. Bolca indim çıktım- düştüm kalktım. Geçen yıl bugün başka bir ülkede, uzak bir şehirde, tek başına doğumgünü modundaydım... Büyük doğumgünü partilerine veda etmeyi tam da geçen yıl bu durumda öğrendim. Ama mucizeler heryerde insanları buluyor. Annem kalktı sürpriz bir ziyaret yaptı, soğuk dediğimiz Avusturyalı iş arkadaşlarım pastalar kestiler, o dönem için özel ve önemli olan şimdi sevgiyle andığım birisi şahane bir kahvaltı sürprizi ve çiçeklerle günüme neşe kattı, dostlarım- kardeşlerim aradı, koca koca paketler gönderdiler taa oralara...yalnızlığımı hissettirmediler bana kısaca. İşte ben o zaman anladım...hiçbir şeyi kuralına uydurmak zorunda değilim. Değilim çünkü her durumda hayatımda kalmaya devam edecek insanlar topladım ben. Öğle rakısı cümlem gelsin “ Ben arkadaşlarıma yatırım yaptım” tam da böyle işte... her durumda başımı omzuna yaslayabileceğim şahane insanlar oluyor hayatımda. Nasıl bu kadar şanslı olabiliyorum bilmiyorum. Sadece şükrediyor, teşekkür ediyorum... Aaa bu arada kandırılmadım mı? Çok kandırıldım. Ülke sınırlarına girdiğimin bir saat sonrasında ilk darbeyi almıştım bile:) şimdi gülüyorum- o zaman idrak edememiştim durumu tabii. İnsan kendi yalnızlık hissini doldurmak için başkalarını kurban etmeyi tercih eden bir varlık işte. Öyle olmamayı öğrendim. Hata yapmadım mı? Çok yaptım. Gördüklerimi- farkettiklerimi kolaya kaçıp, görmemezlikten geldim, üzerinde bir dakika düşünülmemesi gereken konuları hayatımın merkezine aldım, çok düşünülmesi gerekenleri hızlıca taça attım. Ama genelde dürüst davrandım. Kimseye olmayacak vaadler vermedim, üzdüğüm insanlar için fazlasıyla bedel ödedim- hepsini de kalpten verdim, düşünmedim. Bulunduğum noktada çok iyi tanıyanların eskiye dönmeyi düşünmez misin yeni tanıdıklarımın ise aha valla acaip bir tip dediği kişiyim:))) kendimle barışık ama eskisi kadar da neşeli olmayan kişiyim.“Bütün bunları öğrendim ve artık geri dönüş yoktu, cehalet bir zamanlar sonsuz mutluluktu” dizelerinin birebir destekleyicisiyim. Hepsinin yanında birazcıkta içten içe aynı kişiyim- duygularıyla başedemeyen- birşeylere birilerine ilgi duyduğunda iki ileri- bir geri yapan- birgün konuşan ertesi gün otomatik olarak kaçma ihtiyacı duyan, benim olan bende kalsıncı, çok sevdiklerine daha kırıcı, oyle bol iniş çıkışlı, olabildiğince dürüst, arada patavatsız, bolca hayal kuran- bazı insanlar bu amaçla geliyor zannımca dünyaya, gezme odaklı, öğrenme odaklı,hala mucize odaklı, asabi kişiyim. İşte bir yıl daha geçti gitti ve ben yine temel değerler çevresinde dönüp çember dışında değişiklikler yapmaya devam ediyorum. Şahane doğumgünü mesajları için, bir şekilde hayatıma girdiğiniz- kaldığınız- teğet geçtiğiniz için, bazen farkına varmadan sadece orada olduğunuz için, bir kısmınız sadece gülümsediğiniz için- bir gülüşün içimi oynattığı durumlar oldu:) , dinlediğiniz için, anlattığınız için, bol renkli olduğunuz için, benim olduğunuz için, benimle olduğunuz için çok teşekkür ediyorum. Ben gitme diyemem ama gitmeyin olur mu... Sanırım herşey bundan ibaret...eklenecek son şey bir eski fotoğraf olabilir zannımca.